Carnlonda 2.Sınıf ve Eski Bir Dost(Herkes kendi gözünden)

''Demin yeterince eğlenmedik mi?'' diye sordum.Ama haklıydı.Bütün gece oturmiyacaktık ya.''Tv'i açıp zaplamaya başlamıştım ki bi kanalda haberleri gördük.İzlerken karşımıza bi haber çıktı ve Katte'in ufak bi çığlık atmasına,benim kumandayı düşürmeme ve Emily'nin sandalyeyle beraber düşmesine sebep oldu.

O sırada onları gördüm.Jack.Beni arıyordu.Son sözleri kafamda yankılandı "Seni almadan yaşayamam.Sen bana aitsin.Beni seviyorsun ve bir gün bunun farkına varacaksın".Ufak bir çığlık attım.Bu çığlığım ikisinide şaşırttı.Hemen pencereyi açtım ve pencereden atladım.Onu bulmalydım.2 önemli arkadaşıma zarar veremesine izin veremezdim.Oturup onu bekleyemezdim.Bu işi şimdi halletmeliydim.Ormana daldım ve koşmaya başladım.Onu bulmalıydım.Durdum.Niye ormana dalmıştım ki?O haberler belgeseldi ama ormanda olmayabilirdi.Ne kadar aptalım.Burada olmayabilirdi.Evime döndüm.John ve Emily şaşkın şaşkın bakıyordu.John "Katte ne oluyor?Bana cevap ver." dedi.Sesi meraklı ve endişeliydi."Önemli bir şey değil.Sadece bir şey gördüğümü düşündüm." dedim.Emily "Katte" dedi.Devamı gelmedi.Ne yapman gerekiyorsa yap.Ben John'u oyalarım.Ne meselesi olduğunu anladım.Git ve ne yapman gerekiyorsa yap ama şunu bil.Eğer yardıma ihtiyacın olursa hemen bana döneceksin.Söz mü? diye düşündü.Gözlerim doldu.Ben...Emily teşekkür ederim.Evet sana söz veriyorum gerekirse sana döneceğim ama gerekeceğini sanmıyorum" dedi.Emily "Katte aman tanrım.Öyle bir şey olduğunu düşünmemiştim.A John üzgünüm.Kadınsal bir şeyde.Katte'nin kendi başına halletmesi gerekiyor" dedi.Ona minnetar olmuştum.John pek ikna olmasa da "Peki" dedi.Bende kapıdan çıktım.Ormana doğru yavaşça yürüdüm.Lisayı bulmalıydım.Acilen.Koşmaya başladım.Ona odaklandım.Lisa ben Katte.Yardımana ihtiyacım var.Birini aramanı istiyorum" diye değiştirdim düşüncelerini."Katte" diye seslendi birisi.Lisa burada kalmıştı meğerse.Biliyorum o Johndan bu kadar uzak kalamazdı."Lisa bir arkadaşım.Beni arıyor.Çok geç olmadan onu bulmalıyım.Size zarar verebilir." dedim.Lisa "Elbette.Peki onu bul-" dedi ve ona bir kolye gösterdim.Ona dokundu.Şu an buraya doğru geliyor.Şehrim 18 km dışında.Senle geliyim.Belki yardıma ihtiyacın olur." dedi."Yardıma ihtiyacım yok ama yine de gel.Oyun oynamakta ustadır." dedim ve yola çıktık.Şehri arkamıza bıraktığımızda doğru şeyi yapıp yapmadığımı düşünüyordum.Yani onlardan yardım istemeliydim ama onları tehlikeye atmak istemiyordum.Şehrin 14 km dışına çıkınca Lisaya "Burada kal.Ben hallederim" dedim ve o da başını salladı.Onu görmeme 4 km.Onu görmeme 3 km.Niye sayıyordum ki?Onu özlemiş miydim?Belki biraz.En sonunda onu gördüm.O soluk teni.Sarı saçlarını.Sarı gözlerini.Cazbediciliğini.Yeteneği Jasper Cullen'a benziyordu ama farklıydı.O istediği insanı kendine çekme yeteneğine sahipti."Katte..." dedi.Onu özlemiştim ama çok fazla değildi."Ne istiyorsun?" dedim."Seni istiyorum Katte.Sen olmadan düşünemiyorum.Beni bize göre en güzel kokan 15 insanın yanına koyup avlama deseler bile bu kadar acı hissetmezdim.Seni çok özledim.Bana geri dön" dedi.Ona dokalandım.Belki de numaraydı.Belki de gerçek."Onsuz yaşayamam.O benim bir parçam.Eğer ona bir şey olursa herkesi öldürürüm.Onu kurtarmak için dünyayı bile yok ederim" diye düşündü.Bundan şüphe edemezdim."Ohh Jack.Üzgünüm ama artık senden hoşlanmıyorum.Gerçekten çok ama çok üzgünüm.Başkasını sevmiyorum.Sadece ben.Bilmiyorum.Seni özledim ama sadece yakın bir arkadaş olarak." dedim."Katte sensiz yaşayamam.Bunu anlamak zorundasın." dedi."Emily.Bana yardım et." diye değiştirdim düşüncesini."John.Emilyden ne olduğunu öğren.Kasabanın 18 km dışındayım.Lisayı göreceksiniz.Jack'ı buldum.Bunları Emily'e söyle.Bana yardım ed-" diye değiştirdim ve bayıldım.

Emily olanları anlatmaya başlamadan anlamıştım.Hemen koşmaya başladık.(yani en azından o koşuyordu,ben uçuyordum)Katte'le bağlantı kurmaya çalıştım.Ama beni duymuyor gibiydi.Oraya vardığımızda Emily Katte'i ayıltmaya çalışıyordu.Bi ses duydum.Ne demişti?Eski dostum mu? O tarafa doğru bikaç adım attım ve karşımda Jack'i gördüm.''Son 53 yıldır hiç değişmemişsin Jonith.'' dedi.Bu bizim vampir çetesindeki ismimdi.''Sen de öyle McJacker.'' dedim.''Onu bu hale sen mi getirdin?'' dedim.''Hayır!'' dedi. ''Ben onu seviyorum.''Tutulmuştum.Onu sevmek mi?Eski dostum ve en iyi arkadaşım birlikte mi?Heralde kusabilseydim şimdi kusardım.O sırada Katte kendine gelmeye başladı.''John dikkat et.''dedi.Ve o sırada çetemizin lideri Mark geldi.''Tabi yaa.''dedim.Katte'i bu hale sen getirdin.O sırada Jack sıçrayarak bana doğru bi adım attı.O sırada KorMark'ın arkasında 2 adam daha göründü.Bunları tanımıyordum.Heralde 1958'de ben çıktıntan sonra yerime giren adamlar olmalılar.O adam sesleri değiştirebiliyor ve öteki kel olan sa Kendini Kamufle edebiliyordu.'Saol Katte diye düşündüm.''Saldırın!'' dedi CorMark.

O sırada 2 tane kartal gelip onlara saldırdılar.Ama en az bi kurt kadar büyüktüler.O sırada KorMark bana saldırdı.uçaraka kaçtım.Emily'e daldı.Kartallar ona saldırdı.O sırada kel olan bana saldırdı.Onu da kendimle birlikte havaya uçurup uçurumdan attım.Bu onu fazla tutmazdı ama oyalayabilirdi.Gidip ötekine bir yumruk çaktım.Ama Mark da bana çaktı gidip bi ağacı devirdim.Ağaç kafama düştü.Biraz orda kaldım.Ama ne olduğunu görebiliyordum.Benim çaktığım adam dağılmıştı.Mark ile Jack savaşıyorlardı.O sırada Emily gidip ona bir uçan tekme attı.Mark biraz dağılınca bitirici darbeyi Jack vurcaktı ki az önce uçurumdan attığım adam geldi ona daldı.Ben de Mark'a vurdum.Öteki adam da kendine geldi.Emily ona daldı.Katte de iyice uyanıp onala savaşmaya gitti.Jack kazanmıştı.Kızlara yardıma gitti.Emily'i bana gönderdi ve onlar ikisi o adamı hakladılar.Mark gülüyordu.Özel gücünü devreye sokcaktı ki KAtte önce davranıp onun düşüncesini değiştirdi ve kendi kendini uyutmasını sağladı.

John ve Jack dostlardı.Öyle mi?Yani eski sevgilim-bu lafı içimden geçirince içimde bir kıpırtı oldu- ve eski dostum -bu lafı geçirince de öyle- arkadaşlardı.İmkansız."İmkansız" diye fısıldadım.Birbirlerine döndüler ve tokalaştılar.Güldüler.John'un ihtiyacı olduğu kişiyi bulmuştuk.O Jacktı.Jack her zaman iyidir ve John'u da tanıdığına göre olabilir.Emily şaşkın şaşkın gibi bakıyordu ama sonra gülümsedi.."Hadi eve gidelim" dedim.Eve.Gerçekten eve.4'ümüzde evime girdik.Saat 3:56 ydı.Ders 8:30 da başlıyordu.Oturduk -alışkanlıktan- ve John bana bir soru sordu."Ne zamandır sevgilisiniz?" dedi.Sesinde acı mı vardı?Sanmıyorum."Sevgiliydik ama ben onu tam olarak asla sevmedim" dedim ve Jack' e baktım.Bana gülümsedi."Doğru.Sevgiliydik ve Katteyi bulmaya geldim ama o beni sevmiyor.Bunu kabul ediyorum." dedi.Ona "Jack bizimle kalır mısın?" dedim ve bana şaşkınlıkla baktı.Emily bana gülümsedi ve baş parmağını gösterdi.Ona göz kırptım.John da mutlu gibiydi."Şey...Anladım.Tamam John için kalırım" dedi ve güldük.John sinirli gözüküyordu."Peki bu seferlik" dedi ve mutlu oldum.Şimdi kimse yanlız değildi."Bir şey alacağım" dedim ve yukarı odama doğru gittim.Peşimden Jack geldi.Beni duvara yasladı ve kaçmamam için-sanki beni engelleyebilecekmiş gibi- kollarını yana koydu."Şey kalmam için sanırım başka bir etkende biliyorsun" dedi.Bende ona "Evet ama ben.... emin değilim.Senden hoşlandığımdan yani.Kafam çok karışık.Lütfen bana zaman ver" dedim.Durdu."Üzgünüm" dedi.Sesinde acı vardı.Nefesi boğazımı yaktı ama insanlarınki gibi değil.Bu duyguyu unutmuştum.Onu öpmek istiyordum ama bunu duymazlıktan geldim.Tamam sanırım bir tarafım ondan hoşlanıyordu ama bir tarafım onu sadece arkadaş olarak görüyordu.Kollarını kaldırdı."Şey...Sanırım deneyebiliriz ama şartlarım olacak" dedim.Beni hevesle dinliyordu ve sessizce gülümsedi.En sevdiğim gülümsemelerinden biriydi.Onu bir melek gibi gösteriyordu.Kafamı topladım ve lafa başladım;"Şey senden hoşlanıyorum.Yani bir tarafım hoşlanıyor ama bir tarafım seni arkadaş olarak görüyür-bunu dedikten sonra başımı yere eğdim-Sanırım deneyebiliriz ama beni dudağımdan öpemezsin.Yani daha ileride gidemezsin.Yani anladın.Elimi tutabilir,bana tatlı şeyler söyleyebilir ve yanağımdan öpebilirsin ama sadece bunlar ve birkaçı daha.O yüzden hazırlıklı ol" dedim ve durdum.Umarım onu üzmemiştim.Bana arkadan sarıldı-O sırada odamın önünde duruyordum ve o da arkamdaydı-ve "Bu da birkaçından mı?" dedi.Nefesi kulağıma üflüyordu.Başım döndü."Evet neden olmasın?" dedim ve gülümsedim.Gülümsediğini hissettim ve beni bıraktı."Peki sen ne arıyordun?" dedi."Aaa evet bekle" dedim ve odama daldım.Kapımı kapattım.Sonra orada onu gördüm.Fotoraf makinemi.Onu aldım ve odan çıktım.Sonra Jack'ın elini tuttum ve "Hadi gel" dedim."Peki hanımefendi" dedi ve aşağıya indik.O zaman elini bıraktım."Bir şey daha onların yanında böyle bir şey yok" diye değiştirdim düşüncelerini.Onların bilmesine o an ihtiyacım yoktu."Peki" diye fısıldadı.Sonra salona girdik.Orada oturmuş konuşuyorlardı."Hey millet.Hadi fotoraf çekelim" dedim.3'ü yan yana TV nin önünde dizildiler ve makineyi 5 sn ayarladım.2 sn de onların yanına geçtik ve hepimiz "Peynir" dedik.Bu eski bir gelenek olsa da bizde eskiydik.Buna içimden gülümsedim.Evet bizde eskiydik.Televizyondan daha eski.Her neyse."Nerde kaldınız?" dedi John.Emily kıkırdadı ve ona kızgın bir bakış attım."Hiç.Fotoraf makinemi aradık" dedim.Fotoraf makinesini almak için gittin.Acaba orada neler oldu? diye düşündü.2 kız olmanın kötü tarafı bu.Kızlar hemen ne olduğunu anlayabiliyor.Ona söyleme diye değiştirdim düşüncelerini ve bana göz kırptı.Ona gülümsedim.Jack kesinlikle anlamış olmalıydı ama Johnla konuşuyordu.John'un bunu görüp görmediğinden bile emin değildim ve bunun için ona minnetardım.Emily baktım.Artık size ne olur bilmem ama diye değiştirdim düşüncelerini.O zaman sana iyi başarılar diye düşündü.İkimizde kahkahayı bastık.Erkekler bize deliymiş gibi bakıyordu.Evet belki de deliydik ama iyi deliler.Her neyse bu konuyu kapatmaya karar verdim.Okula gidecek yeni 2 öğrencimiz vardı.Onları kayıt yaptırmalıydık.Okul 7 gibi açılıyordu.O zaman aradım.Jack'e odaklandım.John'u özlemişim.Emilyle tanıştığım iyi oldu.İyi bir kıza benziyor.Katteyle yardımlaşıyorlar.İyi ki burada kaldım.İyi ki peşinden geldin Katte.Keşke şu an bunları duyabilseydin.Seni seviyorum Katte Rose Henlive ve hep seveceğim.Başka birini sevmeye başlasam da kalbimin ufak bir parçası her zaman sana ait olacak.Bunu bil.Keşke bunu sesli söyleyebilseydim.Herhalde Katte beni buradan hemen kovardı diye düşündü ve derin bir iç çekti.Midem kaslarım hem kasıldı hem de midem de kelebekler uçuştu.Yarım haklıydı.Bir tarafım onu kovmam için bana yalvarıyordu.Bir tarafım ona daha çok bağlanıyordu.Hangi tarafımın Yin,hangi tarafımın Yang olduğunu bilmiyordum ama mutluydum.Hem de çok fazlasıyla.Bunu dışa vuramazdım ama eğer vursam eminim mutsuz bir insanı mutlu edebilirdi ve bana yine de yeterince mutluluk kalır.Bundan emindim.Onu şimdi asla unutamazdım.Jack.John.Emily.Bu insanlar bana ne yapılırsa yapılsın hatırlayacağım insanlar arasındaydım.Saate baktım.4:54'ü.Bu kadar çabuk mu?Sonra kendi kendime güldüm.Hayattımdaki her şey ama her şey güzelleşiyordu.Bu 3 insan bana neşe katıyordu.Bunda şüphe yoktu.
RP OUT:Bunu yazmayı bitirdim.Mini bir bölüm oldu.Kolum ağrıyor ama bunları çok iyi 3 arkadaşıma adıyorum.Tek fark bu sefer 2 si kız,1 erkek.Onlar Egemen,Busenaz ve İrem.Yani John,Emily ve Roxy.Sizi seviyorum ve sizi ne olursa olsun asla unutmayacağım.Ne kadar dramatik.Umarım beğenirsiniz.Her 3 ünüzde

Rp Out:Şimdi onunkini okuduktan sonra onun Stephanie Meyer'in varisi olduğuna karar verdim.Hikayeye başlama vakti..

Sabah erkenden okula gidip yeni öğrencilerimizi kaydettirdik.Jack Katte ile aynı dersleri alıyordu.Benim derslerim ise Emily'ninkilerle aynıydı.Sabah okula gidince ilk ders Fransızcaydı.Bu derse dördümüz beraber giriyorduk.Doğal olarak en arkadaki dört sıraya oturduk.Ben Katte'in önüne duvara bitişik olarak oturdum ve sağımda Emily oturdu.Fransızca dersliğine çantamızı bıraktık ve okulun çevresini turladık.Zil çalınca ben tuvalete gitmem gerekiyor gibi saçma bi bahane uydurup gittim.Emily de arkamdan geldi.Direk Fransızca'ya girdik.Biraz sonra Katte ve Jack de -adlarının bu kadar uyumlu olduğunu daha önce farketmemiştim- sınıfa girdiler.Fransızca iki dersti ve bu iki ders 4 ümüz içinde kolayca geçti

RP OUT:Teşekkürler.Keşke gerçekten olabilsem *iç çekti*Şu an pek umurumda değil

Fransızca dersi boyunca Emily ile John'un birbirlerine yakınlaştıklarını keşfettim.Bu çok hoşuma gitti.
Hey Emily.John ile fena yapmıyorsunuz.Niye bir sonraki basamağa adım atmıyorsun?Ahh Emily kahretsin...Bu şakalar senden bulaştı.Üzgünüm diye değiştirdim düşüncelerini.Yani bu seni rahatsız etmiyor mu?Siz daha çok sevgili gibi görünüyordunuz.Yani birbirinize daha çok uyuyorsunuz. diye düşündü.O ve ben?-o sırada ona kısa bir gülücük attım-Hayır.Biz iyi dostuz.Şimdi bundan eminim.O senin.Emin olabilirsin.Ahhh...Sanki John bir oyuncakta aramızda paylaşıyoruz ama şundan eminim senle olursa mutlu olur diye değiştirdim düşüncelerini.Teşekkür ederim Katte.Hemde her şey için diye düşündü ve ona göz kırptım.Hey siz ne konuşuyorsunuz öyle ve sana Jack ile iyi başarılar diye düşündü.Anlamıştı.Sonsuza kadar saklı kalamazdı ya.Ne düşünüyorduk?Bilmem.Dedikodu.Kadınsal şeyler.Bilirsin işte.Teşekkürler.Sana da Emilyle.Yani onun senden hoşlandığıdan değil diye değiştirdim düşüncelerini.

Pekala, devam edin diye düşündüm ve neden beni Emily ile düşündüğünü merak ettim.O benden mi hoşlanıyordu?Bunu olamaz gibi düşünüyordum ama Katte öyle demiyor gibi görünüyordu.Fransızca dersine devam ettik.İlk defa bu dersten sıkılmıştım.

"Kahretsin" diye mırıldandım ve sonra Jack'e döndüm.Elini tuttum.Gülümsedi.Sanırım artık herkes biliyor.Peki o zaman.Sanırım artık sırrımız yok.Bu arada Madam Méluer sana kötü bakıyor diye düşündü.Ona güldüm ve kendimi derse odakladım.2inci ders çabuk geçti.Sonra yemekhaneye gittik.Yemek aldık-alışkanlık olarak-sonra çantamdan "meyve suyu" çıkardım.Jack 3,5,John 2,Ben ve Emily 1 bardak içtik.Cuma günü 6 dersti.Sonra dersimiz şansa resimdi.Ders sonunda özgürlüğüme kavuşacaktım.Okul bitecekti.Komik.Okulun bitmesini isteyen küçük çocuklar gibi konuşmuştum.Kendi kendime güldüm.Sonra resme girdik.Bayan Cerli Jack'ın model olmasını istedi.Kızların düşüncelerini duymamak istedim ama imkansızdı.Ona bak.Zeus gibi.Onun gibi bir sevgilim olması için neler vermezdim.Katte ne şanslı diye düşündü.Fransızca sınıfındaydı.Oradan görmüş olmalı.Şu oğlanı sevmedim.Bütün kızların ilgisini topluyor ama şu neydi Johan-Johen mi ne o daha da fazla.-Hiç fena değil ama John yanında sıfır kalır.John daha süper.Keşke Emilyle olmasa-Şu çocuklara bir ders vermeli.Bütün kızlar onlarla ilgileniyor-O benim.Benim olmalı ve John.Jack&Carla&John.Çok popüler olurdum. diye düşündüler.En sonunda kapamayı başarabildim.Midem bulanmıştı ama bir yandan John ve Jack'e saldırmayacakları için mutluydum.Sonra Jack'ı çizmeye başladım.25 dakika içinde bitirdim.Fena olmamıştı.15 dakika ben poz verdim.Sonra ders bitti.Okulda öyle.

Okul çıkışında arabama bindik.Şaşırtıcı bir şekilde Jack yanıma oturdu.Emily ve Katte arkada konuşup gülüyorlardı.Artık biz de alıştık ve güldük ve evime gitmeye başladık.

Resim dersinde olanları Emily'e anlatmak istedim.O yüzden Jack'e "Öne oturur musun?" dedim."Tamam sorun değil" dedi ve güldü.Bende ona gülümsedim.Emily'e resim dersinde olanları anlattım.Sonra tanışma hikayemizi ve John'un evine varmıştık.Arabadan indim.Evine girdik.Konuşmaya daldık.Komik.Bugün vampirliğimin ilk günün yıl dönümü.Ne kadar çabul geçmişti."Katte sana küçük bir hediyem var" dedi Jack.Unutmamıştı.Bunca zaman sonra unutmamıştı.Bana bir kolye gösterdi.Kolye çok zarif ve aynı zamanda sadeydi.Boynuma taktı."Teşekkürler" dedim ve onu yanağımdan öptüm.Sonra yerine oturdu."Benden sana beğeneceğini düşündüğüm bir şey" dedi ve bana bir anahtar uzattı.İnanamıyorum!"John sen harikasın" dedim ve ona sarıldım.Sonra ondan ayrılıp bagaja koştum.Sarı bir Porsche karşımda duruyordu.Öyle harikaydı ki.Rüya gibiydi."Sanırım benimki biraz sönük kalacak ama işte al" dedi.Bunu hatırlıyorum.4 parçalık bir kolye.Eski anıları canlandırıyor.Emily'i yeni bulmuştuk."Hey Emily.Bu kolye nedir?" diye sordum.Boynunda hep takılıydı."Bu mu?" diye gösterdi."Bu bana annemden kalan bir hediye.4 parça.Annem bu kolyeyi paylaşan insanları birbirlerine bağlayacağına inanırdı.Bana özel 3 insan için vermişti.Eğer onları bulursam onlara vermemi söylemişti." dedi."Güzel.En azından ne kadar uzakta olursan ol bu kolye seni ve o 3 kişiyi birbirlerine bağlayacak.Annen akıllı bir kadın" dedim ve gülümsedim.O da bana gülümsedi. Bu anıyı hatırlayınca mutlu oldum.O 3 insandan biriydim.Gözlerim doldu.Herhalde şu an insan olsam gözlerimden yaşlar durmaksızın akar ve burnun akardı.Böyle bir şöyle olmadığı için dua ettim."Hayır.En özeli bu Emily.Başka hiçbir hediye beni bu kadar mutlu edemezdi.Üzgünüm çocuklar.Onun hediyesi sadece özel insanların sahip olabileceği bir şeye sahip;Emily'nin arkadaşlığı" dedim ve kolyenin bir parçasını aldım.Bana bir ip verdi.Kolyenin deliğinden ipi geçirdim ve Emily'e verdim.O da taktı.2 kolye vardı.2 side bana önemli insanlar tarafından verilmişti ve bu en önemli olandı.Emily'e sarıldım.Sonra ayrıldım.Onlara anıyı anlattım.2 side buna katıldı ama Jack biraz bozulmuştu.Anlamıştım.Bana en güzel hediyeyi vermek istemişti.Benim için en özel ve güzel hediye burada olman diye değiştirdim düşüncelerini.Gülümsedi.Herkes mutluydu ve önemli olaan buydu.

Sonra mutfaktan kocaman bir pasta getirdim ve önlerine koydum.Ellerine de bir çatal verdim.Üçü de ne oluyo diye birbirlerine bakıyorlrdı.Gülümsedim ve çatalları ellerinden aldım onun yerine pipet verdim.Yine anlamamışlardı ki pipetin birini pastanın içine batırdım ve Katte'e verdim.Ben de bi tanesini batırdım ve içmeye başladım.Güldük.Emily omzuma hafifçe vurdu.Ben de şakacıktan ''Ah.'' diyip omzumu ovuşturdum.Katte ''Ah John,John! Sen hiç değişmiyeceksin.'' dedi ve gülümsedim.Pastayı içmeyi bitirince(!) Katte yeni Porsche'siyle bizi gezdirdi.Bi kere kırmızı ıışkta geçti ama polisin onu gördüğünü sanmıyorum.Gülüp devam ettik.Dönüş yolunda farklı bi yoldan geldik.Bizim eve gelince Ben müzik açtım ve dansettik.

John dans ederken bir o yandan bir bu yana sallanıyordu.Katte ona çelme takınca şakasından kavgaya girdiler.Video kameramı hazırladım.Ve çekmeye başladım.Katte ve John aynı anda bana döndüler.Yüzlerinde çoook komik bir ifade vardı.Jet hızıyla oradan kaçtım.Katte beni aramaya koyuldu.Ben kartala dönüşüp onun üzerinde uçmaya başladım.

Emily buldum.Hey Emily.Onlara küçük bir oyun oynamaya var mısın? diye değiştirdim düşüncelerini.Emily eve girdi ve bana "Ne fikri?" dedi ve ona fikrimi anlattım.İkimizde çok güldük.John Emily'i buldum.Geri dönün. diye değiştirdim düşüncelerini.Buraya geliyorlardı.Eve girdiler."Emily sen...inanamıyorum" dedim."Bunu nasıl yapabildin?Nasıl...Oysa ben" dedim.Odaya giremiyorum.Katte orada neler oluyor?Kapıyı kırıyoruz diye düşündü.Katte iyi misin?Emily'e ne oldu? diye düşündü.Sessizce güldüm.Emily'nin elinde bir kamera vardı.Kapıya yürüyüp kapıyı açtım.Ne olduğunu anlamadılar."Asıl bu bana en komik hediye oldu" dedim ve Emilyle gülmekten yerlere yattık.Eminim ki ikiside şu an çok kızgındı.

''Kızmıştık.''Özel selamlaşmamızı yaptık ve kızları tutup camdam dışarı sarkıttık.Kamerayı açmayı da unutmadık.Sonra içeri soktuk.Bizi koşturmaya başladılar.Dışarı uçtuk.Jacker kartalları çağırıp bizi uçurdu.Emily de kartala dönüşmüş Katte'i uçuruyordu.Sonra eve girdik.Tam onlar da girecekken kapıyı kapattık.Ve güldük.Kızlar da gülüyordu bu kez.

"Ben.Size.Bunu.Ödetmezsem." dedim."Siz.Bitiniz" dedi Emily ve eve girdi.Komut olarak kapıdan çekilmelerini değiştirdim.Kapıdan çekildiler.Emily bana kapıyı açtı."Tamam herkes yeterince eğlendi" dedim."Bencede" dedi John.Göz göze geldik.Gözlerimi kaçırdım."Hey Emily.Yukarıda senle bir şey konuşmak istiyorum" dedim ve onu kolundan çekerek yukarı götürdüm.

"Ne hakkında konuşmak istiyorsun Katte?" dedim.

"Şey sen Johndan hoşlanıyor musun?" dedim.Kendimi aptal gibi hissediyordum ama hoşlanıyorsa ona yardım etmek isterdim.

Bu soruyu beklemiyordum.''Hayır niye sordun'' dedim utanarak ve birazda kızarak.

"Sadece meraktan" dedim."Yanlış anlama.Hadi gel gidelim" dedim ve aşağıya indik.Konuşuyorlardı.Bizde konuşmalarına dahil olduk.

Bu sene kimin şampiyon olcağını konuşuyorduk.Ben Arsenal diyordum ama o Chelsea'de iddialıydı.Sonra ikimizin ağzından da aynı kelime çıktı ''Liverpool!''Güldük ve Katte'e baktık.O da gülüyordu.Sonra oturup biraz tv izlemeye karar verdik.Ama kumandayı Katte'e vermek zorunda kaldık.Sinirlendik ama napalım düşünceye karşılık yok.Katte kanalları gezmeye başladı.O sırada ben piyanoya geçtim.Evimde piyanoyu kimsenin gördüğünü samıyordum çünkü üstünde örtü vardı.Çalarken Emily izin isteyip çalmaya başladı.Beklediğimden daha iyi çalıyordu.Aşırı gelişmiş bi egom olmasa benden iyi çaldığını söyleyebilirdim.

Uzun zamandır piyano çalmıyordum.Bu piyanoyu gördükten sonra sevindiğimi söylemeliyim.Bir süre çaldıktan sonra piyanoyu sahibine teslim ettim =) Katte ile biraz sohbet ettik.Tam bir şey söyleyecekken karnımda ziller çaldığını hisettim ve benden sadece bir''iykkkk''sesi çıkınca hepsi gülmeye başladı.Mutfağa koşup herkes için birer bardak leopar kanı getirdim ve içmeye koyulduk.

Niye o kadar susadığını anlamamıştım.Bardağımın yarısına gelince ona uzattım ve şöyle dedim "Ben içmek istemiyorum.Al" dedim ve o da "Teşekkür ederim" diyip içmeye koyuldu.Çocuklar şimdi hangi kadının dahi olacağı konusunda konuşuyordu."Angelina Jolie" dedi John."Hayır Rihanna onu ezer" dedi Jack.İkisinin düşüncesini şöyle değiştirip,onlara söylettimKatte ve Emily bütün aktrisleri ezerde geçerdeBunu sesli söylediklerinde Emilyle gülme krizine geldik.Jack yanıma geldi ve beni yanığımdan öptü.Evet.En azından Katte tarafı benim için doğru.Emily güzel bir kız.Bazı konularda senden güzel ve iyi ama ben senden hoşlanıyorum.Ondan değil dedi.Karnımda kelebekler uçuştu ama bir tarafım ona Emily'nin daha güzel olduğun söylemek istedim ve bende bu tarafı içimde tutmadım.O daha iyi.Beni nasıl beğendiğini hala anlayamıyorum diye değiştirdim düşüncelerini ve bende onu yanağına küçük bir öpücük kondurdum.Eminim bu onları hasta etmeye yetmişti.

Onları izlemiyordum.Tv yi geziyordum.Güzel bişeyler bulamayınca kapattım.

"Film izlemeye nedersiniz?Saat daha 16:47.Belki yetişiriz" dedim.

''Olabilir.'' dedim ve ötekilere baktım.Onlar da olur diyince Katte'e döndüm.''Gidip araklamamı istediğiniz bi film varmı?'' dedim.