Carnlonda 2.Sınıf ve Eski Bir Dost(Herkes kendi gözünden)

''Ne gibi?''

Biraz düşündükten sonra "Yürüyebiliriz" dedim.18 yıl önce bunu severdi ama artık sevmiyor olabilirdi.

''Pekala.Nereyi tercih edersin?Ormanı mı kumsalı mı?'' diye sordum.Cevabı bilemiyordum.Katte'i tanıdığımdan beri kumsalı ve denizi çok severdi.Ama ormanı da severdi.Bu yüzden eski evi orman kenarındaydı.

Dudağımı ısırdım.Bu ikilem arasında kalmıştım.Sanırım deniz daha güzel olurdu."Bence kumsala gidelim.Ben biraz ıslanmak istiyorum" dedim.Dediğim doğruydu.Suda yüzmeyi çok seviyordum.Daha doğrusu doğal ortamları seviyordum.Oralar huzurluydu.Gürültü yok.Orası bir vampir için yaşaması en kolay yerdi.

''Olur.''dedim ve yürümeye başladık.Uçurum yolundan gittik.Giderken bana baktığını farkettim.Ben de ona baktım.Gözlerini kaçırdı.Yürümeye devam ettik.Uçurumun yanına geldiğimizde onu aşağıya ittim.Arkasından ben de atladım.İnince güldü ve omzuma bi yumruk attı.Biraz yüzdükten sonra çıkıp ters yöne yürüdük.Sonra yarış yapmaya karar verdik.Denizde bi nokta belirledik ve oraya kadar yüzüp geldik.Giderken ben öndeydim ama dönüşte o beni geçti.Biraz su savaşı yaptıktan sonra çıktık ve yürümeye devam ettik.

"Uzun zamandır bu kadar eğlenmemiştim." dedim.Bunu sesli mi söylemiştim!Olamaz!Umarım yanlış düşünmez."Teşekkürler" dedim.O da gülümsedi.Bakışlarından 'önemli değil' dediğini gördüm.Mutluydum.Evet.Uzun zamandır ilk defa mutluydum.Emily de keşke burda olsaydı.Derin bir iç geçirdim.Bana baktı.

''Ne düşündüğünü tahmin edebiliyorum.'' dedim.Emily' i düşünüyordu.''Onu en son 14 yıl önce gördüm.Seyahatteydi.Acelesi varmış gibi davranıyordu.Sanırım birilerinden kaçıyordu.'' dedim.

Şaşırmıştım.Gözlerim büyüdü.Şaşırmamam gerekirdi.Emily başını derde sokma konusunda ustaydı."Tipik Emily" dedim ve gülümsedim.Kimsenin değişmemiş olmasına sevindim.Bunu düşündüm ve güldüm.

Ben de gülümsedim.Ama bi yandan da Emily için üzülüyordum.''Acaba şimdi napıyordur?'' dedim ve 1 km ilerde bir kurt uluması duydum.Bunu duyup duymadığını sordum.

"Elbette duydum.Kim duymaz ki?" dedim ve karşımıza 3 tane kurt çıktı.Biri gri-siyah tüylüydü.En büyük olanlarıydı.Öbürü kızılımsı kahve rengiyle beyaz idi.Saldırgan duruyordu.Heyecanlı gibiydi.En küçükleriydi.En sonuncu ise Alfaydı sanırım.Rengi sarıdan kahverengiye sonra kızıla en sonundada grimsi bir beyaz oluyordu.İki kurtun önünde durmuştu.Küçük olan bize hırladı.Sonra hepsi insana dönüştü.Küçük olan 15 yaşından büyük değildi ama her kurtta olduğu gibi büyük gösteriyordu.Çocuğun saçları kısa ve rengi kahverengimsi kızıldı.Göz rengi yeşile kaçan maviydi.Kocaman olan en az 20 yaşında olmalıydı.Uzundu.Saçları hafif uzun ve simsiyahti.Göz rengi koyu kahverengiydi.Alfa 18 yaşında vardı veya yoktu.Saçları kısaydı.Saç rengi değişikti.Sarı,kahverengi ve kızıl saç telleri vardı.Göz rengi elamsı maviydi.Çok değişik duruyordu.Kocaman olan "Burada ne arıyorsunuz sülükler" dedi.Bu hakaret karşısında John çok sinirlendi."Lütfen sakin ol" diye yalvardım fısıldıyarak.Sonra kurtlara dönüp,"Üzgünüz,buranın size ait olduğunu bilmiyorduk.Kavga -bu laf geçince küçük olan heyecanla uludu,iri olan hırladı ama alfa sakindi.Joh bu lafta dişlerini gösterdi.Ben mi?Ben ise sakindim.Olmaya çalıştığım kadar sakin- istemiyoruz.Buradan gidi-" ve lafımı kesti."Bu civarda vampirler var mı?" diye sordu.Sesi meraklı ve sakindi."Hayır sadece ikimiz varız" dedim.O da "O zaman 2 gün önce olan olaydan haberiniz yok" dedi."Ne olayı?" diye sordu John.Sesi sakin ve kontrolüydü."2 gün önce kumral saçlı bir vampir bizim bölgemizden geçti.Onu 2 vampir daha takip ediyordu.Onları takip ettik ama sanırım bilerek gelmemişlerdi.Sanırım bu bir kazaydı" dedi.Kumral.....Kumral....Kumral.İçimden hep aynı şeyi tekrarlıyordum.Emily kumral saçlıydı.2 vampir...2 vampir.Hikaye şuydu(Tabii eğer o Emilyse):
Emily onlara bulaşmıştır ve sonra kaçmıştır.İkisi onu kovalıyordur.Yanlışlıkla bu bölgeden geçmiştir.
Emily...Emily...Emily!!!Başı dertdeydi."John onu bulmalıyız." sesim buz kadar soğuk ve ciddiydi."Evet" dedi.
Büyük kurt sabrı kalmazcasına "Sizi.Burada.İSTEMİYORUZ!!!" dedi.Sonunda bağırmıştı."Marco sakin ol.Jebby fazla heyecana kapılma.Kavga olmayacak.Şimdilik." dedi Alfa."Anlaşma yapalım.Siz bize karışmayın ama buraya gelin,biz size karışmayalım şehre gidelim" dedi.İki kurt onaylıyor gibiydi.John mutlu görünmüyordu ama o da onaylamış gibiydi."Pekala" dedim."Yardım isterseniz edebiliriz" dedim."John?" dedim.Bu ona ne kadar fazla gelirdi?Bunu bilmeliydim.Bu tek başıma alacağım bir karar değildi.İfadesi donuktu."John?" diye tekrarladım.Kurtlar cevabı merak ederken,bende nefesimi tutmuş dinliyordum.

''Pekala dedim.'' ve geri çekildim.'Sakin olmaya çalışıyordum.Olanları düşünüyordum.Emily iki gün önce buradan geçmiş.Arkasında iki vampir varmış.Grr.Emily iki günde dünyayı bile turlayablir.Ama Emily gibi düşünmem gerek.Emily böyle bir durumda nereye giderdi?'.''Ne tarafa doğru gitti?''diye sordum.'Aldığım cevap beni biraz huzursuz etmişti.Avrupaya doğru gitmiş.Avrupada Emily'nin tanıdıkları var ama ya o vampirlerin de varsa?Ya özel güçleri varsa.Emily'i bulmak zor olcak.Dediğim anda kafamda şimşek çaktı.İtalya.. Emily İtalya'ya gidiyor olmalıydı.Volturilere gidiyor olmalıydı.Tabi yaa.Emily Aro Volturi ile tanışıyordu.İtalya'ya giderse onları atlatabilceğini biliyordu.Ama Emily doğrudan İtalya'ya gitmezdi.Önce onları biraz daha atlatmaya çalışırdı.Denizin üzerinde zikzaklar çizerek ilerlediğini emindim.Çünkü beni bulduğu zaman da bu taktiği kullanmıştı.'.''İtalya!'' dedim.Sonra Katte kurtlara veda etti.Bu davranışı karşısında yüzümü buruşturdum.Ve koşmaya başladık.Denize doğru koşuyorduk.İkimizde hıphızlı koştuğumuz için şanslıydık.3-4 saat koşmaya devam ettik.Sonra bir ses daha duyduk.Yön değiştirdik.Afrika'ya doğru gitmeye başladık.O sırada karşımızda Emily'i gördük.Yaralı gibiydi.Sonra arkasındaki 3 vampiri gördük.Ben direk üzerlerine atladım.Birini indirdim ama ötekinin darbeseiyle yere indim.Katte de birini indirdi.Tam o sırada arkasından biri koşuyordu.Emily ona bi çelme takıp dengesini kaybetmesini sağladı.Vampir Emily'e döndüğü zaman Katte ile ben üzerine atladık.o sırada orada bir çakmak buldum.Çok şanslıydım.Oradaki ağaçları yaktık ve vampirleri de içine attık.Emily bacağını tutuyordu.Bacağına baktım.Diş izi vardı.Koşamıyordu.Katte ile ben onu aldık.Oradaki bi taksiye atladık.Ve Katte'in eski dostlarının bulunduğu Gana'ya geldik.Onlardan biri doktordu.Emily'nin tedavisini yaptı.Emily ile konuştuk.Ve onu Amerika'ya gelmeye ikna ettik.Bizim bulunduğumuz kasabaya ve üniversiteye gelmeye ikna ettik.Ve bir uçağa atlayıp Amerika'ya döndük.

Uçakta Emily ile çene çalarken kafam çok meşgüldü.Aslında iki kız olmak güzeldi.John'a da bir erkek bulsak olurdu.Emilyle bu konuyu konuşacaktım."Ne oldu?" dedim Emily'e.Duraksadı ve iç çekti.Sonra konuşmaya başladı."Dolaşıyordum.Vampirler gördüm.Onlara katılmamı istediler.Hayır diyip birine vurdum.Bu onları sinirlendi.Kaçmaya başladım.İkisi beni kovalıyordu.7 kişilerdi toplam olarak.Sonra durdum ve baktığımda sadece vurduğum ve başka bir vampir vardı.Onlar beni tuzağa düşürecekleri.Peşimden gelenler tam beni yakalayacakken koşmaya başladım.Bilirsin çok hızlı koşarım" dedi ve lafı bölündü."Bilmez miyiz...." dedi John ve bende kıkırdadım.Emily sinirlendi ve tekrar konuşmaya başladı."Yardıma ihtiyacım vardı.Seni bulmak aklıma geldi.John kafayı yerdi.Sen bana yardım ederdin.Sen mantıklı olandın." dedi ve John'a dönüp bir gülücük attı.John ona sinirlendi ve hafifçe vurdu.Niye bu beni rahatsız etmişti?Niye mantıklı olamıyordum?Aslında... John ve Emily mi?...... Hmm........"Hey hadi uyan uykucu" diye dalga geçti benle Emily.Bende ona hafifçe geçirdim ve güldük."Sonra senin izini takip etmeye çalıştım.Zor oldu.Ne kadar zamandır Netopyada yaşıyorsun?" dedi."5 yıl.O kadar zor olmamalı" dedim ve ona bir gülücük attım."Hayır.Düşündüğümden zordu.Bilirsin hiçbir zaman iz sürmekte iyi olmamışımdır.Her neyse.Sonra John'un kokusunu buldum.2 seçenek vardı.1.Ondan yardım isteyebilirdim.2.Beraber olabilirdiniz.Şey..." dedi ve sesi duyulmaz hale geldi.Sadece şunları seçebildim."Siz,sevgili,beraber,sizi görmek,özledim"O kadardı.Emily'e geçirdim ama sert bir vuruş değildi."Ouch" dedi şakadan.John sanırım Sevgili ve beraber lafını duymamıştı ve buna minnetardım."Sonra kokuyu takip ettim.Yanlışlıkla kurtları buldum.Bu yüzden duramadım ve yoluma devam ettim.Sonra İtalyaya yaklaşmışken başka bi tane çıkıp beni gafil avladı.Sonra bana saldırdılar.Beni ısırınla savaştım ama ısırınca yere düştüm.İşte o sırada siz geldiniz.Gerisini biliyorsunuz.Hikaye bundan ibaret" dedi.Sanki lafı uzatmaya çalışmıştı ama bunun üzerinde çok durmadım.Sonra John Emily ile konuşmaya başladı.Onlara dikkatimi veremedim.Kafam başka bir sürü şey ile doluydu.John'a bir arkadaş.Emily ve John.Kurtlar.Yeni öğrenciye tepki.İnsanlar bizi merak edecekler miydi?Emilyle hemen iyi arkadaş olursak bir şeyler olduğunu anlarlar mıydı?Bilmiyorum.Hiç bilmiyorum.Sonra pilottan şöyle bir anons geldi:"Sayın yolcularımız Italy Bonjour havayollarını seçtiğiniz için teşekkürler.Amerikadaki Hotblood Netopya havalimanına varmak üzereyiz.Lütfen kemerleriniz bağlayın,koltuğunuzu dik hala getirin,teknolojik aletlerle uğraşmayı bırakın ve yerinize oturun.Teşekkürkler" dedi ve bu anonsu İtalyanca ve Fransızca tekrarladı.Netopyayı bu yüzden seçmiştim.Hayvan anlamından zengindi ve hiç tatmıdığım değişik canlılar vardı.Bu yüzden Netopya güzeldi.2-3 yıl sonra gitmem gerekmesi ne yazık.8 dakika sonra uçak indi.Uçaktan çıkıp eşyalarımızı almaya gittik.Eşyalarımızı aldık ve bir taksi kiraladık.Herkes suskundu.Bir konu açmak iyi olabilir."Hey evime gitmek ister misiniz?" diye sordum.

Katte'in evine hiç gitmemiştim bu iyi bi fikir olabilirdi.Emily'e baktım.O da bana baktı.Gitmeye karar verdik.

Taksiciye yollu tarif ettim.Fiyatı biliyordum bu yüzden hemen cüzdanımdan parayı çıkarıp verdim.Yoksa kim ödeyecek kavgası olurdu.Evime geldik.Evim 2 katlıydı.Dış rengi açık kırmızıydı.Turuncuya kaçıyordu.Eve girdik.Onlara mutfağımı,banyomu,yatak odamı,çalışma odamı ve daha bir çok gereksiz odayı gösterdim.Sanırım bir tek mutak,banyo,yatak odam ve oturma salonu gereksizdi.Evet gereksizdi ama dikkat çekmemem gerekiyordu.Oturma odasına oturduk.Nezaketten "Bir şey ister misiniz?" diye sordum.John bana gülen ve sonra soran,Emily ise çok gülen gözlerle baktı."Bir sürü denemediğiniz kan olmalı" dedim ve onlara buraya özel bir kaplan kanı getirdim.En sevdiğim(avlamak içinde) hayvanlar kaplanlardı.Onlara kanları uzattım ve ikiside aldılar ve içtiler.

Emily çok şaşırdı.Ona bunun benim formülüm olduğunu ve Katte'in benden çaldığını söyledim. Güldük. Katte'in evi güzeldi.Emily'i de özlemişim.

Emily'i özlemiştim.Evim neşelenmişti.Emily "Bayan Trace biraz daha alabilir miyim?" dedi ve bardağı uzattı.Güldüm.Emily bana hep böyle seslenirdim."Hayır." dedim.Bana kızgınca baktı.İkimizde katıla katıla gülmeye başladık.Bize bakıyordu.

Ama ben bu söze çok sinirlenmiştim.En kızgın ifademle dedim ki.''Emily seni çok özlemişim.''Ne! Bunu söylemiycektim.''Katte! Seni dünyanın en şeker vampiri.''Grr.Sustum.

Emilyle birbirimize şaşkınca baktık."Onları neden söyledim ki?dedi bir ses.Bu benim sesim değildi.Sesli söylenmemişti.Şaşırmıştım.Düşünce okumak ha?Entarasan.Şimdi bende mi Edward Cullen gibi olmuştum.Aynı yetenek.Bu mümkün muydu?"Üzgünüm" diye geçirdim içimden."Üzgünüm" dedi John ve ellerini ağzına götürdü.Bunu ben mi yapmıştım?Demek ki özel yeteneğim buydu.İnsanların akıllarından geçenleri değiştirip sesli söyletebiliyordum.İletişim yolu olabilirdi."Bunu niye söyledim ki? diye sordu kendine John."Özel yeteneğim yüzünden" dedim ve gülümsedim.Emily bize deliymişiz gibi bakıyordu."Konuyu yakalayamadım" dedi ve güldük.Sonra onlara yeteneğimi(düşündüğüm kadarıyla) anlattım.Şaşırdılar.Emily "Sence Edward Cullen gibi her zaman okuyabiliyor musun?" diye sordu.Sesi meraklıydı.Emily yeni şeyler öğrenmeyi severdi."Hayır.Şu an sizi duyamıyorum.Sanırım odaklanırsam." dedim.

O sırada televizyonu açtık ve izlemeye başladık.Bi kanalda yoga programı vardı.Oturup onu taklit etmeye başladım.''Ommm.Uçmak isteyomm.''Ben bunu yaparken öteki ikisi kahkahalar atıyordu.Biraz sonra havaya kalktım.Ötekiler bana bakıyorlardı.Nasıl olduğunu ben de anlamamıştım.Acaba yoga işe yarıyor muydu yoksa bu benim gücüm müydü? Bu kez ayağa kalktım ve havalandım.İnanılmazdı.Yer çekimine ihtiyaç duymuyordum.Pencerelerin birinden uçup ötekinden girdim ve Katte ile ikimiz Emily' e baktık.Acaba onun da bir gücü var mıydı?

"Katte şu an beni duyuyorsan benim özel gücüm yok.İstemiyorum." dedi Emily.Sonra John'a odaklandım."Acaba var mı?" diye düşünüyordu.Düşüncesini yok diye değiştirdim.Bu yetenek ne güzeldi.Ses yok.Dersler için uygun.Her insan eminim ki isterdi.Vampirlerin çoğu sanırım istemezdi.Bilmiyorum.Emily'nin bana baktığını fark ettim.Ona odaklandım."Ne konuşmak istiyordun?John hakkında." dedi.Aaa evet.Birde o konu vardı.Aklındakileri şöyle değiştirdim(Bu benim söylediklerim olduğu için farklı renk olacaktır):"Şey bilirsin.Biz iki kızız.Acaba John hiç yanlız hissediyor mudur?Yani tek erkek olarak.Konuşacak birini istiyor mudur?Yani bilirsin erkek konuları hakkında" dedim.Utanmıştım.Emily bunları duyunca bana düşünceli bir bakış attı."Aslında bilmiyorum.Olabilir ama bunu bize söylemez.Sen sadece o an geçenleri okuyabiliyorsun.Keşke Aro'nun yeteneği bende ve ya sende olsaydı.O zaman öğrenirdik." dedi."Orada ne konuşuyorsunuz?" dedi bir ses.John'un orada olduğunu unutmuştum."John sana bir şey soracağız ama dürüst olacaksın.Çok dürüst. dedi üzerine bastırarak.John evet der gibi bize baktı ve ben de ona şöyle dedim."John sen tek erkeksin ve senin dertleşecek birini isteyebileceğini düşündüm.Bunu Emily'e söyledim.Sakin önemli değil gibi bir şey deme.Çünkü bu önemli.Bunu düşündüm çünkü" dedim ve sesim duyulmaz bir hal aldı."seni çok önemsiyorum" dedim."Hadi şimdi bize gerçeği söyle" dedim duyulabilecek bir sesle.Ben cevabı merakla bekliyordum.

''Hayır.Ben yalnız çok daha iyiyim.'' diye yalan söyledim ve gülümsedim.

Yalanı mükemmeldi.Tek bir istisna dışında.Benim yeteneğim.İçinden Çokta önemli değil.Onları üzmek istemem. diye geçirdim."Sanırım bunu evet olarak alıyoruz Emily" dedim.Emily güldü.

Bu kez doğru söyliycektim.''Yapma!'' dedim.''Bu devirde güvenilir bir vampir bulmak ne kadar zor haberin var mı?''

"Şey" dedim dudağımı ısırarak.Emily sessizdi.Ne düşündüğünü merak ettim."Katte orada mısın?" diye düşündü.Yavaşça başımı salladım.Benim tanıdığım bir kaç vampir var.Onları öneririm" dedi.Düşüncelerini Şey...John'u bilirsin.Herkese ilk başta güvenmez.Bu zor olacak" dedim ve hafifçe iç çektim.Emily "Hey Katte.Hala iyi resim çiziyor musun?" dedi.Büyük ihtimalle konuyu dağıtmak için söylemişti."Evet" dedim ve güldüm."Bir arkadaşım güzel resim çizerdi.Senle tanışmak istemişti" dedi ve göz kırptı.Bunu anlamam için akıl okumaya ihtiyacım yoktu.Laf şuydu:"Hem senle ondan destek alırsın.Hem de John'a yardımı dokunur."Sonra bana bakış attı."Tabii başka bir nedenide olabilir ama ben bilmem" dedi.Ona kızgın bir bakış attım.Sonra düşüncesini şöyle değiştirdim:O zaman sana iyi başarılar. dedim ve 32 dişimi göstererek gülümsedim.John bu konuşma boyunca sessiz kalmıştı.Ona odaklandım.Ona baktığımı anladı."Aklımdan geçenleri okuma.Kafam karışık ve rahatsız edici" dedi ve ona özür diler gibi bir bakış attım.Sonra gülümsedi ve kendini düşüncelerine verdi."Şu ev güzel gibi gözüküyor" diye bir ses duydum.Emily gazeteden ev arıyordu.Buna kıkırdadım.Her şey eskisi gibiydi.Herşey....

Aslında ihtiyacım olabilirdi.Ama kızları yormak istemiyordum.Eskiden üçümüz yaşarken rahattık.Tabii bi ara başka bir klanla birlikte olmuştuk ama fazla uzun değildi.Emily ile Katte birbirlerine bakışıp gülüyorlardı. Muhtemelen düşünce yoluyla konuşuyorlardı.Sonra bana baktı.'Aklımdan geçenleri okuma.Kafam karışık ve rahatsız edici.' diye düşündüm ve sonra Emily kendine bir ev beğendi.Uçarak yanına gidip eve baktım.Güzele benziyordu.Hem bizimkilere de yakındı.