Carnlonda 2.Sınıf ve Eski Bir Dost(Herkes kendi gözünden)

Kendimi hiç heyecanlı hissetmiyorum.75.kez 2.Sınıf okumamdan herhalde.Artık her şey çok basit ve kolay.Eskiden ne kadar zordu.Neyse şimdi evden çıkmalıyım.Çantama kitaplarımı koyudum.Sonra güneş gözlüğümü aldım ve evden çıktım.Kahverengi ve sarı saçlarım rüzgarda uçuşuyordu.Birden içime bir şey doğdu.Bir his.Sanki bugün çok önemli bir şey olacaktı.Sakinleşmek istedim ama yapamadım.Kahve olmaya Starbucks'a yöneldim.Kahve mi aldım ve yola koyuldum.İnsan hızından çok hoşlanıyordum.Her şeyin hıza bağlı olmaması güzeldi.Kahve normalde beni sakinleştirir ama hala içimde bir his var.Başımı kaldırdığımda okulu gördüm.Okulu ezberlemiştim.İlk dersim geometriydi.Sınıfı çok çabuk bulup en arka sıradaki yerimi aldım.Sıram en ortadaydı.Oturdum.Birden burnuma bir koku geldi.Aynı benim gibi kokuyordu.Bu koku ancak bir vampire ait olabirdi.İçimde duygu karışıklığı yaşandı.Sevinç,saşkınlık,korku,kibir ve daha bir çok duygu.Bir tarafım onu görmek için can atarken öbür tarafım ise ondan nefret etmişti.Kendimi tuhaf hissetmiştim.Sabahki duygu geri dönmüştü.Demek ki gerçekten doğru tahmin etmişim.Vampir sınıfa girdi.O anda donakaldım.18 yıldır görmediğim bir arkadaşımı görmüştü.İlk vampir arkadaşım.İlk dostum.Bir olay aramızı bozmuştu ama bunu düşünemiyordum.Onu çok özlemiştim.Ondan gözümü çevirdim.eğer ona bakarsam gözlerinin beni şaşkına döndüreceğimden emindim ama nedenini anlayamamıştı ve gelip yanıma oturdu.

''Merhaba'' dedim.O da ''Merhaba'' dedi.Bana dönünce donakaldım.Katte'i yaklaşık 20 yıldır görmüyordum.Hiç değişmemişti.Saçmaladığımı farkedince konuşmaya başladım.Seni burada görmeyi beklemiyordum, dedim. Hatırladığımdan daha güzeldi.Sonra zil çaldı.

"Bende öyle.Sonraki dersim tarih.Sonra görüşürüz" dedim ve sınıftam çıktım.Kendimi tuhaf hissediyordum.Tarih sınıfının kapısına geldim.Sınıf boştu.Bay Mantara herkese serbestçe yer seçme olanağı verirdi ve bu yüzden yine en orta ve arka sıraya oturdum.

Brnim dersim biyolojiydi.Çok sıkıcı.Zil çaldı ve kurtuldum.Sıradaki dersim Fransızcaydı.Hem de iki ders.Fransızcayı seviyordum.Ama dersin çabuk bitmesini istiyordum çünkü Katte'i görmek için sabırsızlanıyorum

Tarihte Bay Mantara bize 4 ders sürecek bir filme başlattı.Filmi zaten biliyordum ama dikkatimi oraya verememiştim.Johnla konuşmak istiyordum.İki dersim fransızcaydı.Yabancı dilleri seviyordum ve yatkınlığım vardı.Sınıfa gittim ve kendimi sol en arka sıraya attım.Duvara yapışıktı.Sonra Jonhda sınıfa girdi.

Onun yanına geçtim.Neden hep en arkaya oturduğunu merak ettim ama sormadım.Ona bakmamaya çalışıyordum.Kitaplarımı çıkardım.Okur gibi yapıyordum.Ama onla olan anılarımızı düşünüyordum.

Bana şaşırmış gibi bakmıştı.Herhalde niye hep en arkaya oturduğumu merak ediyorum."En arkayı seviyorum.Çünkü dikkatim dağılırsa veya bir an kontrolumu kaybedersem sadece en önümde insanlar oluyor.Yanıma genellikle oturmazlar.Bu yüzden burası güvenli" dedim.Bende bir defter çıkardım.İçimde çizimlerim vardı.Resim çizmeyi severdim ve o kadar kötü çizmezdim.Sonra 2.inci bir defter çıkardım.Bu defter fransıcaydı.Dersin bir kopyası yazıyordu.Eğer hoca gelirse diye.Sonra John'u çizmeye başladım.

''Hey bu tıpkı bana benziyor.'' dedim.Gülümsedi.Ona doğru eğildim.Bana bakınca biraz geri çekildim.''Çizim yeteneğin olduğunu bilmiyordum.''dedim.Güldü ve ''Ben de geçen sene farkettim.'' dedi.Çizimini bitirdi.Resimde ben vardım.Tepemde güneş vardı ve parlıyordum.O bir evdeydi.Galiba çizdiği ev onundu.Orman yakınındaydı.Dikkatle bakınca ormanın girişinde bir kurt şekli görünüyordu.Bunu o da farketmiş olmalı ki hemen o kurdu bir tilkiye çevirdi.Ders başladı.Hoca sınav yaptı.Ve ben de Katte de 100 aldık.Hoca benim kopya çekmemden şüphelendi ve sözlüye kaldırdı.Tüm soruları bilince alkışlattı ve yerime oturttu.Zil çalınca Katte'in çizim defterini aldım ve içindekilere bakmaya başladım.Çok ilginç şeyler vardı.Kafeterya'ya doğru gittik.Yemek aldık ama yemedik.Çantamdan iki gazoz şişesi çıkardım.Birini Katte'e uzattım.''İster misin? Leopar kanı.''Bi yudum aldıktan sonra teşekkür etti ve içmeye başladı bitirince çıktık ve ben İngilizce sınıfına doğru gitmeye başladım.

"Dersin nedir?" diye sordum."İngilizce" dedi."Benimkide" dedim.Mutlu olmuştum onla takılmayı özlemiştim ama fransızca dersinde çizdiğim fotorafı gördüğü için utanmıştım.Acaba ondan hoşlandığımı mı düşünmüştü.Yoksa ona karşı bir işaret olduğunu mu.Bu düşünceleri kafamdan uzaklaştırmaya çalıştım ama yapamadım.Bana bakıyordum.Eminim dışardan tuhaf gözüküyordum.'Salak' dedim kendimi içimden.Sınıfa girdik.İngilizce sınıfını hep sevmişimdir.Ferah ve aynı zamanda karanlık.Öbür sınıflarda ışık fazlaydı.İngilizce sınıfına adım attığım zaman kendimi hep iyi hissederdim.Saklamam gerekmezdi.Arka sıralara oturmam gerekmezdi.Orta sıranın 2.inci sırasında oturdum ve çantamdan bir kağıt çıkardım.Dersin benzeriydi.Geçen seneden kalmaydı.Bayan Haylin her sene geçen senin tekrarını yapacağını söylemişti.Resim çizebilirdim.Ne çizmek istediğimi bilmiyordum.Defterimi ve kalem kutumu çıkarıp,düşünmeye koyuldum.Doğayı çizecektim.Kuşları,ağaçları çiçekleri...Avlanan birini çizmeyi kendimi yasaklamıştım.2 nedeni vardı.1.Eğer resimi biri bulursa bunu kesinlikle merak edip şüphelenirdi.2.Bundan hoşlanmıyordum.Onlara zarar vermek istemiyordum ama bu gerekliydi.Av ve avcı doğası buydu.Kafamı resme topladı.Çizmeye başlayacakken duraksadım.Yanıma oturmuştu ve bana şaşkın şaşkın bakıyordu.Arka sıraya neden otumadığı merak etmişti herhalde.Ona düşüncelerimi aktardım.Gülümsedi ve bana katıldı.

Katte resim çizmekte fena değildi.Güzel bi resim yapmıştı.Öğretmeni dinlemiyordum ama konuyu takip ediyordum.Beni gördü ve bana bir soru sordu.Soruya doğru cevap verince biraz kızardı ama kızarıklığı hemen geçti.Kızgınlıktan mı utanmaktan mı olduğunu anlayamadım.Sonra derse devam etti.Katte çizimini bitridi ve zil çaldı.İkimiz de sınıfta bekledik.Sonraki ders başlayınca Katte bi çizim daha yapmaya başladı.Bu çizim bir adaydı.Bu da gayet güzeldi.Zil beklediğimden çabuk çaldı.Birlikte çıktık.Çıkarken konuşuyorduk.Onu evime davet ettim.Kabul etti.Benim Civic'ime atlayıp gittik.

Yolda tedirgin olmuştum.Aklımda bir sürü soru vardı.Beni niye evine davet etmişti?Fransızca dersindeki resim hakkında ne düşünüyordu?Bunca yıl sonra niye buraya gelmişti?Resimlerimi beğenmiş miydi?Beni özlemiş miydi?Bu soruyu kendimi sorunca kalbimin bir tarafı acıyla inledi.En iyi arkadaşım ya beni özlememişse.Ya ben onun için sadece basit biriysem.Neden üzüldüğümü anlamamıştı.Ellimi tuttu.Yüzüm kızarabilse kızarırdı.Sonra elime baktı ve elimi bıraktı ne olduğunu anlamamıştım."Hala elin seni ele veriyor" dedi.Sonra da gülümsedi.Niye elime baktığımı anlamıştım.Ne zaman bir soru sormak istesem ne zaman huzursuz olsam ya elimi sürekli hareket ettirir (o bana eskiden söyleyene kadar farkında değildim.Sanırım bu bir tikti) yada gözüm renk değiştirirdi.Bunun nedenini bilmiyordum.O da çözememişti.Camı açtım.Rüzgarım saçıma değmesinden hoşlanıyordum."Sor" dedi.Saçları rüzgar da uçuşuyordu.Saçındaki kahverengi teller arasında bazı siyah tellerde vardı.Rüzgarda görünüyordu.En basit soruyu sordum."Resimlerim hakkında ne düşünüyordun?" dedim.Sonra utandım.Ya o fransızcadaki resmi zannedirse.Bunu düşününce daha çok utandım.

Gülümsedim. ''Hatırladığımdan daha iyi bir ressam olduğunu düşünüyorum.'' dedim. Yüzünde hafif bir gülümseme oluştu.Sıradaki soru dedim.Ve gülümsedim

Ne sormam gerektiğini bilemedim.Sonra "Neden bunca yıl sonra buraya geldin?" dedim.Merak etmiştim.Beni mi görmek istemişti.Anlamamıştım.

''İçimden bi ses buraya gelmem gerektiğini söyledi.Başka var mı?''

"Daha tonlarca sorum var ama sanırım sana bunu evini gezdikten sonra sorabilirim" dedim ve gülümsedim.O da güldü.Evi 2 katlıydı.Büyük ve güzel gözüküyordu.

Arabayı parkettim ve ona evimi gezdirdim.Evimde mutfak ve banyo da vardı ama gereksizdi.Evimi beğendi.Benim odama doğru giderken koridordaki bi resme bakıp durdu.Neye baktığını merak edip geri döndüm.Bu resimde 3'ümüz vardık.Emily Katte ve ben.Sanırım 1984 yılına ait olmalıydı.O resmi geçip odama doğru gittik.Odamda 2 koltuk ve bir yatak vardı.İnsan bir misafir gelirse tuhaf olmaması için(ama gelmeyeceği için gereksizdi) ''Evin güzelmiş.'' dedi.''İdare eder ama biraz küçük'' diyip güldüm.O da benimle birlikte güldü.Bu kadar güzel bi gülüşü olduğunu unutmuşum.''Ee kalan soruların neler?'' diye sordum.

"Seni bütün gece ayakta tutabilirim" diye dalga geçtim.Güldü.Bende gülümsedim.İlk başta tereddüt ettim.O benden daha sabırsızdı.Sabırsız olduğu zamanlarda derin derin o kişiye bakardı.Ne diyeceğimi bilemedim."Nasıl o Leopar kanını şişeye koydun ve nerden buldun?" diye sordum.Aklıma gelen ilk soru buydu.Biraz saçma olsada işimi görürdü.

''Avladım ve şişeye koydum sonra lazım olur diye.Ee sıradaki soru?'' dedim.

'Leopar'ı nerden buldun? ' diyecektim ama vazgeçtim.Sormak istediğim bir çok soru vardı.Bazıları beni utandırıyor.Bazıları kendime kızdırıyordu.Sonra ağzımdan şu soru kaçtı."Beni özledin mi?" dedim.Hemen elimi ağzıma götürdüm."Öyle demek istemedim" dedim."Neden içindeki sesi dinledin?" diye sordum.Öbür soruyu unutmasını istiyordum.Ama iki sorunun cevabını da merak ediyordum.Gitmek için kapıya yöneldim.

Bu soruyu sormasına şaşırmıştım.Aslında cevabı evetti ama şunla birazcık oyun oyniyim.
''2.sorunun cevabını ben de bilmiyorum.1.soru ise pek sayılmaz dedim.'' Onunla birlikten kapıya yönelirken

John'un benle eğlendiğini hissettim.Güldüm.Durdum ve ona yöneldim.Sonra ona şakacıktan vurdum."Bende seni özledim" dedim ve gülüyordum.Utanmamıştım.Çünkü o da beni özlemişti."Peki fransızcadaki resmim hakkında ne düşünüyorsun?" diye sordum.Başka soru sormayacaktım.Saçmalamak istemiyordum.Cevabı merak bekliyordum.Umarım yanlış anlamazdım.Yanlış anlayacağından korkuyordum.Ona "İçindeki sesi dinlediğin için mutluyum.Seni görmeyeli uzun zaman olmuştu." dedim.Utanmıyordum.Artık o kabuğu kırmıştım.Ona da normal bir vampir gibi davranabilirdim.O benim arkadaşımdı.Daha fazlası değildi.Sadece değerli ve önemli bir arkadaştı.Değil mi?Yani ben ondan hoşlanmıyordum.O da benden hoşlanmıyordu.Sadece iki basit dostuk.Dostluğumuz güçlü ama bunun bir ilişkiye döneceğini düşünmek mantıksız ve sağlıksız olurdu.Mutluydum.Önemli bir dostumu 18 yıl sonra görmek güzeldi."O" olay hiç olmamış gibi davranıyorduk.O olayın unutulmasını ve tekrar beraber olmayı hep istemiştim.Tek bir olay bize nelere mal olmuştu.Dostluğumuzu kaybetmek üzereydik ama şimdi tekrar iyi iki dost gibi davranıyorduk.Bu güzeldi.Vakit geçiyordu.Cevap yoktu.Bu zor bir soruydu ve bende farkındaydım.Sanırım benim ondan hoşlandığımı düşünmüş ve onun için uygun bir cevap arıyordu veya ne diyeceğini bilmiyordu.Bu soruyu her ikiside merak ediyordu.Kalbim ve mantığım.

''Şey resim yeteneğin iyiymiş.''dedim ve onun yere baktığını farkettim.Benden hoşlanıyor olamazdı.Biz 18 yıl sonra kavuşan eski birer dosttuk.''Ee ama tilkin biraz şüphe uyandırdı.Şu melez avcı söylentisi gerçek olamaz dimi?''diye sordum.Cevap vermeden önce dudağını ısırdı.

Durakladım.Ona bunu söylemeli miydim?Eğer melez avcıyla arkadaş olduğumu öğrenirse tepkisi ne olurdu?"Şey onu bir kere görmüştüm.Sadece o kadar." dedim.Gözleri büyüdü ve kaşlarını çattı.Ona bunu söylememeliydim.Sinirleneceğini tahmin etmem gerekirdi."Üzgünüm.Kurtlardan ne kadar nefret ettiğini biliyorum" dedim.John onlardan nefret etmekte haklıydı.Emily bulduğunda kurtlar onu öldürmek üzereydi."Bende onları sevmiyorum ama melez avcı öyle biri değil.Artık o yok.Endişelenme." dedim.Sesim fısıltıya dönüşmüştü.

''Endişelenmiyim mi endişelenmiyim mi!Kurtların ne yapacağı belli olmaz Katte!Az kalsın beni parçalıyorlardı.'' dedim ve ensemdeki diş izini gösterdim.Elini ağzına götürdü ve bunun ne zaman olduğunu sordu.omuzumun yanındaki 2. diş izini göstererek.
''13 yıl önce.'' diye cevap verdim.''Ben.. üzgünüm.'' diye cevap verdi ve gelip bana sarıldı.Ben de ona sarıldım.

Gözlerim doldu."Ben sadece melez kurt hakkında endişelenmemeni kasetmiştim.O öldü.Yine de çok üzgünüm." dedim.Sesim fısıltı şeklindeydi.Elimi yara izine götürdüm.Derindi.Ondan ayrıldım ve ona arkamı döndüm.Göz yaşlarımı sildim.Beni görmesini istemiyordum ama görmüştü.Bana arkadan yaklaştı ama ona döndüm ve "Hadi gel bir şeyler yapalım" dedim ve 32 dişimi göstererek gülümsedim.O bu çabama güldü.